sözlük yazarlarının sevgilileri için yaptığı en çılgınca şey

o'nunla sevgili olmaktı...dünyanın en bir arada olmaması gereken ve en imkansız iki insanıyken biz birlikte olduk. edit: ayrıldık edit2: çok fena ayrıldık edit3: böyle bir ayrılık şekli yok edit4: bir çok iç organımı olay mahallinde bıraktım edit5: pişman değilim

- fotoğraflarını bastırdım. - hakkında şiirler yazdım. - evinin adresini buldum. - saç tellerini topladım. (sırasından) - göz göze gelme süremizi hesapladım. onun hakkında birçok şeyi öğrendim ve ona göre hareket ettim. gerçekten sevdim ama yüzüme bakmaması ayrı koyuyor.

sırf "özledim" dedi diye 14 saatlik yol çekip ertesi gün sürpriz yapmıştım. ulan şimdi düşünüyorum da hiç haketmemiş beni.

direk sevgilimin olması yaptığım en çılgınca şeydi

sevmek

vize haftası lyon maçı için istanbula bilet aldım

abime analar neler doğuruyor diyerek kaslı erkek resmi attım

onu kiskandigim için bi daral geldi okulun camini kırmıştım..

anıran filli kumbara almak.

2 hafta görüşememiştik tatilden dolayı ailesinin yanındaydı özledim seni keşke burda olsan akşama da merkeze geçicem demişti mesajı okuyup direk otogara geçmiştim 7 saatlik yoldan sonra ilçe terminalinde onu beklemiştim beni gördüğü anki şaşkınlığı mutluluğu gülümsemesi yeter de artardı gel gör ki o yollar artık kapalı

benim oda arkadaşım c.pinardan kahramanmarasa gitmişti sevgilisi için bide yurdun muduresine eve gidiyorum demişti annesinede merkeze gidip gezip bi gecliigine arkadasta kalicam demişti

çıldıramıyoruz be hani anlatabildim mi????

sevmekti sanırım.

ayrıldım

midemin bulanacağını bildiğim halde gondola bindim, zorla bindirdi daha doğrusu. gondolda kustum aq

onu silkmemek için hayvanat bahçesindeki komodo ejderini bayıltıp silktim. oldu mu ?

arkadaş hataylı idi. aramız bozuktu. sürpriz yapıp otogarda karşılayayım dedim. ama hangi otobüsle geleceğini, saat kaçta geleceğini bilmiyorum. sadece gece binecek onu biliyorum. neyse gece bununla konuşuyorum bu bindi otobüse, bende yatıyorum dedim. konuşmayı bitirdik. neyse otogara gidecem otobus yok gece 3'te, otogarın orada tramvay geçiyor ama evle tramvay arası bayağı çok. yapacak birşey yok gece 2.30-3.00 gibi çıktım evden tramvay durağına yürümeye.40 dk kadar yürüdüm geldim durağa ama saat başı tramvay var ve tramvay hattı bakımda olduğu için hatta paralel otobüs gidiyor. bir yarım saat kadar da durakta bekledim, otobüs geldi bindim gittim otogara.neyse geldim otogara gelen otobüslere bakıyorum, hatay'dan gelen otobüs var mı diye.3 saat falan gelen otobüsleri izledim, inenlere baktım.sabah saat 6.30 gibi indi otobüsten kızın elinde iki valiz vardı. yürürken arkadan yaklaşıp 'yardım edebilir miyim?' diye sordum. 'yok hayır ' diye dönerken beni gördü şaşırdı bayağı. aldım valizin birini, bindik tramvaya gittik çarşıya, oradan da yurduna bıraktım. sonuç iki farklı kişiydik, mutlu olamazdık, bende bitirdim.

saçları döküldüğü için çok dert ederdi,tip de yakışıklı olunca tabi ayrı bir takıntı oluyor neyse bu çok çıksın diye kazıtmıştı saçını,onunla keltoş diye dalga geçeceğimi biliyordum ama çok alıngandı.bu konuda da hassas olduğunu bildiğim için ben de kazıtmıştım üniversite üçüncü sınıfta.ne malmışım ama.

galiba sevgili yapmamak. hem çılgınca hem de onun için.

3 abim olmasına rağmen sevdim üstüne birde onu abilerime anlattım

sevdim hem de o çekip gitse bile, geri dönse affedecek kadar, tekrar yapsa da hala sevecek kadar...

oruçta sabahın 9 buçuğunda aradığı telefonuma ilk aramasınde cevap verip 15 dakika yarı gözlerim kapalı, yarı uykulu onunla konuştum

ilk ayımızda lakers forması almıştım düşündükçe içim acıyor

astim hastasiyim ve asansor korkum vardi universite zamani 17. kattaki evine merdivenden ciktim.evde yoktu.buyuk cilginlikti bnm icin cunku astim ilacimi yanimda tasimam nefes nefese kalmistim.simdi sorsan yaparmiyim gene yaparim.nefes alip verisler sevgi barindiriyorsa herseye değer.

takım değiştirmek. ortalıkta "dönek" lakabıyla gezdim bi süre. sorduklarında eski takımımı söyleyince sen beşiktaşlı değil miydin diyolardı. bende sevgilim için deyince vay dönek oluyodu. yeter aq fenerbahçeli̇yi̇m.

sözlük yazarlarının sevgilisi yok sanıyordum bu ne samimiyetsiz ortam aq

millet ne güzel şeyler yapmış ya bitse de sonuçta yaşanmış güzel şeyler.. bana böyle şeyler yapılmadı biraz üzüleyim. bir daha girmeyeceğim bu başlığa ..

sevgililer gününde buluşacağımız saatte uyanmak... onu bu şoka uğratmak çılgıncaydı, olayda emeği geçen şarjı biten telefonuma ve çalmayan alarmıma sevgilerle

onu sevmem. çünkü çok imkansızlıklar barındırıyoruz. ama inanıyorum..

liseden sonra o üniversiteyi kazanmıştı sivas ta ben kazanamamıştım kayseri de dershaneye gidiyordum , doğum günü vardı keşke yanımda olsaydın derken sesi titriyordu , dedim benim bugün oraya gitmem lazım , dayı oğluna söyledim arabayı aldı geldi ehliyet yok , arabada tüp yok cepte para yok hesap yapıyoz kıl payı gider geliriz , giderken yokuş aşağı kontak kapatıyoruz filan gitti geldik hayırlısı ile , dönüşte yediğimiz dayağa deymişti onun sevinçten ağlamasına görmek

hiç kolay olmadı vinç ile penceresinin önüne buket bırakmıştım (4.kat) şimdi ayrıyız.

knıghttaki priestimi satıp kız kulesinde yemeğe götürmüştüm ve ayrıyız keşke priesti satmasaydım aq

yalanlarını görmezden geldim.

o sakaryadaydı ben okul tatil olduğu için istanbuldaydım. epilepsi hastasıydı yine nöbet geçirmişti 2 gün konuşmadı benle yalnız kalmak istediği için. artık okula dönmek için istanbuldan ayrılmam gerekiyordu evdekilerle de baya kavga ettik okul mevzusu yüzünden ben ağlaya ağlaya evden çıktım onun yanına gitmek istedim. her şeyi göze alıp, biletimi iptal ettirip sakarya'ya bilet aldım. öğlen 12 gibi sakaryadaydım. daha önce ona hediye göndermek için adresini almıştım. bindim bi taksiye adresi verdim. onun evine vardım kapıyı çaldım, kapıyı açtı don atlet, uykudan yeni uyandığı belliydi. afalladı bi an hemen arkasından bi kız çıktı o da yarı çıplaktı. yüzüne tokat attım, aldım valizimi okul okuduğum şehre döndüm. bir daha da hiç kimse için öyle bir şey yapmadım..

sevmek, haberi yok ama tek başına sevdiğini sanıyor

yağmurda ıslanmasın diye elimde şemsiyeyle koşarak yanında gitmiştim. sırılsıklam olmuştum sonuç : teşekkür bile etmemişti (sevgilim değil sevdiğim kız)

babamla tanıştırdım lan ötesi mi var gel gör ki değmedi.

(bkz: hiç sevgilisi olmayanlar) (bkz: ben)

ani bir kararla izmır den konya ya gelmiştim. onunla da görüşecektik ertesi gün. sadece "keşke bi kez sariĺsaydim " dediği için kimseye haber etmeden o günün en son otobüse binip tekrar izmir e gelip ona sarılmıştım . yani en çılgınca şey bir lafından sehir değiştirmek olmuştu. işın ilginc tarafı terkeden de ben olmuştum. sövmeyin.

istanbul'u hic sevmeyen biri olarak o orada diye severdim. babama da anlatmistim onu. nasil anlattim, nasil bir yurek yedim de soyledim hic bilmiyorum ama oldu iste. 6 ay sonra mi ne ayrildik. hayir yani, bi de adama oule emin birnsekilde anlattim ki cocugu... neyse, gece gece sinirlenmeyeyim.

kavgalıydık o gün. gece çişe kalktim haliyle telefonu da bir kurcalayayım dedim. kızlarla filan snap atmış barda. nevrim döndü kedili pijamalarımla evden çıkmam 10 saniye filan sürdü, o bara gittim. masaya bir hışımla yaklaştım kızlar sağında solunda filan. galipten gelen bir güçle koluna yapışıp iki kızin arasından cekip aldim bunu gel bi konusucaz diye. masada erkeklerden ooo sesleri filan her neyse hallettik konuyu eve bıraktı filan. çok değil bir hafta sonra saçma sapan triplere girip ayrılmıştı yine aynı barda check in atmıştı gece ikide bu sefer değişiklik yaptim ama ayicikli pijamalarimla bari basıp derdin ne senin ulan diye bağırdım. allahtan barlar sokagi yürüme mesafesinde. edit: son olaydan birkaç gün sonra başka bir sebeple tamamen yolları ayırdık arkadaşlarla aynı bara gittik koca memlekette yer kalmamış gibi garson gülerek sen pijamasız buralara gelir mıydın dedi, arkadaslar olayı bilmiyordu orası daha bir rezillik edit2: çok durmayım deyip yarım saat sonra kalktim barın kapısında birine çarptım özür diledi karşıdaki önemli değil diyemedim,ses ona aitti

bütün maaşımı borcunu ödesin diye vermiştim benden ayrılıp tatile gitmişti. gavat

mesajlarina aninda cevap vermiştim bence gayet çılgıncaydı ha bi de sabaha kadar tatlı uykumu bölüp onunla konuşmuştum

sevgililer gününde, sevgilimin ikimiz fotosunu puzzle yaptırmıştı. sevgilimin akıbeti için puzzlenin her bir parçasını 1 km aralıklarla çöplere atmıştım.

yemek yapmıstım, hem de sevmediğim fakat o sevdiği icin onunla birlikte yediğim bir cılgınlık... o da gitti.. su ana kadar beni terkeden kızlar icin yaptıklarımı beni gercekten seven biri icin yapsaydım cennetliktim.

batıkentten beşevlere elimde çiçeklerle gittim. yapmadan önce çılgınca olacağını sanmıyordum fakat; maruz kaldığım onca göz hapsi... içimden umarım buna değersin vicdansız yarim diye geçirmiş bulundum.

bir kız olaraktan kavga ettik ve gece yanına gitmiştim ve orda kalmıştım

-8 derece havada geceyi kömürlükte geçirmek. o günden sonra 1 ay ateşe oturttular ısınamadım amk.

Evlendik.